Είναι πραγματικά "Θαύμα"

Μόλις γύρισα από την προβολή της ταινίας "Θαύμα" με κλαμένα μάτια κι έχοντας απολαύσει μια σίγουρα καλοφτιαγμένη ταινία. Θα τολμούσα να πω πως άξιζε όλες τις θερμίδες από τα πατατάκια που ροκάνιζα. Το μυστήριο όμως παραμένει. Τι είναι αυτό που σου αφήνει κενό κάθε ταινία, όσο πετυχημένη απόδοση κι αν έχει γίνει, όταν πριν έχεις διαβάσει το βιβλίο;

Νομίζω οι περισσότεροι συμφωνούμε πως το βιβλίο πάντα υπερέχει της ταινίας. Όμως γιατί; Δεν είναι οι μικροαλλαγές και οι παρεμβάσεις που έχουν γίνει στο κείμενο. Αφού έχει δώσει την έγκριση ο/η συγγραφέας σίγουρα εξασφαλίζεται η συνοχή. Δεν μπορεί να ναι η ατμόσφαιρα, μιας και τις περισσότερες φορές ο σκηνοθέτης είναι ικανός και ταλαντούχος, αλλά και οι επιλογές των ηθοποιών πολύ κοντά σε ό,τι είχες πλάσει. Θα μπορούσε να φταίει το μειωμένο ενδιαφέρον για την εξέλιξη όταν ήδη γνωρίζεις την υπόθεση; Όμως σ' αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να χει συμβεί το ίδιο και κατά τη δεύτερη ανάγνωση του βιβλίου, πόσο μάλλον στην τρίτη. Παρ όλα αυτά πάντα κάτι λείπει κι όσο ευχάριστη κι αν είναι η ταινία δε φτάνει ποτέ την απόλαυση που σου είχε δώσει το βιβλίο.

Μια δική μου ερμηνεία είναι το χτίσιμο, σελίδα σελίδα, των χαρακτήρων, των στιγμών, των συναισθημάτων, που καταλήγει στην κάθαρση φτάνοντας στο οπισθόφυλλο με τέτοια ένταση που στις 2 ώρες της διάρκειας μιας ταινίας δεν είναι εφικτό.

Εσείς τι γνώμη έχετε;