Απογοήτευση ή αισιοδοξία;

2018-08-20

Τρύπωσα μέσα στη σκιά ενός πλατάνου 1.000 ετών στην Τσαγκαράδα. Δροσιά και ηρεμία. Στιγμές ταυτισμένες με την ανάγνωση. Η μωβ ομπρέλα της Άλκης Ζέη είναι τόσο ταιριαστή συντροφιά εκείνη την ώρα. Αλλά ο προβληματισμός καραδοκεί!

Απογοήτευση: "Το ξέρει, οι εποχές άλλαξαν, και πολύ μάλιστα. Δεν μπορούν τα εγγόνια της να παίζουν αυτά που έπαιζε εκείνη με τ'αδερφάκια της, κι ούτε να ξετρελαίνονται γιατί θα ταξίδευαν μια γάτα σε μια ομπρέλα. Αυτό όμως το μοναχικό παιχνίδι, να γυρίζουν ο ένας την πλάτη στον άλλο και να παίζουν στα μουγγά ώρες ολόκληρες, της είναι αδύνατον να το χωνέψει."

Μπορούμε τελικά ακόμα και σήμερα να τραβήξουμε την προσοχή των παιδιών από τα τάμπλετ και τις κονσόλες με παιχνίδια φαντασίας; 

Αισιοδοξία: "Ησυχία. Σε λίγο όμως φτάνει μια ανυπόμονη φωνή από το ένα κρεβατάκι:                                                                                                                          - Έλα γιαγιά, πες μας την ιστορία με τα αδερφάκια σου όταν ήσαστε μικρά."

Πες μας ξανά την ιστορία με τη μωβ ομπρέλα!

Πάντα θα μπορούμε, αρκεί να έχουμε μια καλή ιστορία να αφηγηθούμε! Τα βιβλία μπορούν να 'ναι η αρχή που ξεκλειδώνει πολλές πόρτες στη φαντασία των παιδιών. Και το παιχνίδι κάπως έτσι ξεκινά...



© 2017 5 κλειδιά. Διατηρούνται όλα τα δικαιώματα.
Υλοποιήθηκε από τη Webnode
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε